تخصیص وظایف در مزرعه ی سرور با رویکرد کاهش مصرف انرژی

محاسبات داده ای در محیط های شبکه ای که انرژی و منابع زیادی را به خود اختصاص داده است انگیزه ی طراحی سرویس دهندههای شبکه به صورت توزیع شده را فراهم کرده است. محبوبیت رو به رشد سرویس دهنده های شبکه توزیع شده که مزرعه ی سرویس دهنده نیز نامگذاری شده اند تا حد زیادی مربوط به حل مشکل تاخیر در دریافت پاسخ در شبکه هایی با ازدحام بالا می باشد. علاوه بر آن هم از نظر میزان توسعه پذیری و هم از نظر اقتصادی نسبت به حالتی که از یک سرویس دهنده قدرتمند شبکه استفاده می شود، برتری دارد. با افزایش روزافزون هزینه ی مصرف انرژی و خنک سازی در سامانه هایی به وسعت مزرعه ی سرویس دهنده ، مدیریت انرژی در طراحی این مزارع به یک چالش مهم تبدیل شده است. سوال اصلی مطرح شده در این حیطه این است که چطور می شود با حداقل مصرف انرژی در سرویس دهنده ها، بهترین کارآیی ممکن را در یک توزیع از تقاضاهای ورودی داشت. البته بدیهی است که مدیریت مزرعه سرویس دهنده با در نظر گرفتن سیاست تخصیص وظایف پیچیده تر نیز می شود. سیاست تخصیص وظایف روی نحوه ی اختصاص وظایف یا درخواست هایی که به مزرعه می رسند تمرکز می کند تا زمانی که کاربران برای دریافت پاسخ مورد نظر خود منتظر می مانند را کمینه کند. در این راستا برای دستیابی به حداکثر کارایی مزارع سرویس دهنده ، نیاز به روشی برای ادغام دو مسئله تخصیص وظایف و مدیریت انرژی در مزرعه احساس می شود. اما اغلب روش های موجود برای کاهش پیچیدگی، یکی از دو چالش مطرح را نادیده گرفته اند و به حل دیگری پرداخته اند. از این رو هدف اصلی پایان نامه برای مدیریت مزرعه سرویس دهنده ، در نظر گرفتن دو مرحله ی تخصیص وظایف و مدیریت بهینه ی انرژی مصرفی در سرویس دهنده ها است. بنابراین در این پایان نامه یک الگوریتم با هدف تخصیص بهینه ی وظایف در مزرعه به نحوی که مصرف انرژی نیز بهینه باشد، ارائه گردیده است. راه کار پیشنهادی ارائه شده در این پایان نامه، با تعدادی از راه کار های موجود مقایسه شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی، بیانگر قدرت الگوریتم در دستیابی به زمان انتظار کم تر، مقیاس پذیری مناسب مزرعه نسبت به افزایش یا کاهش تقاضای ورودی به سامانه می باشد.